lisupatras

Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Πατρών

Το επίσημο λογότυπο της ΒΚΠ

Το επίσημο λογότυπο της ΒΚΠ

Η Βιβλιοθήκη & Κέντρο Πληροφόρησης ιδρύθηκε το 1964, παράλληλα με το Πανεπιστήμιο Πατρών.

Τα δύο πρώτα χρόνια (1964-1966) τόσο η Διοίκηση του Πανεπιστημίου όσο και η Βιβλιοθήκη στεγαζόταν στην Αθήνα και κατόπιν στο πρώτο κτίριο του Πανεπιστημίου στην οδό Κορίνθου, στην Πάτρα. Τότε μπήκαν τα θεμέλια για τη μετέπειτα λειτουργία της, με την καθοδήγηση της αμερικανίδας βιβλιοθηκονόμου  κ. Ann Martin -Παπάζογλου και τις προσπάθειες της κ. Κατερίνας Λαμπροπούλου-Παλούμπη, που ήταν η πρώτη υπάλληλος.

Το 1967 η Βιβλιοθήκη στεγάστηκε στα προκατασκευασμένα της Πανεπιστημιούπολης, στο Ρίο. Ο χώρος που καταλάμβανε ήταν 300 τ.μ., είχε 40 θέσεις αναγνωστηρίου, ράφια χωρητικότητας 12.000 τόμων και γραφείο για 6 άτομα. Το 1971, μετά από εισήγηση του καθηγητή Μ. Πελεκάνου, που ήταν Έφορος της Βιβλιοθήκης, πραγματοποιήθηκε μια εμπεριστατωμένη μελέτη για την καλύτερη λειτουργία και βιωσιμότητα της βιβλιοθήκης από τον ειδικό του ΟΟΣΑ, κ. A.G. MacKenzie. Τότε στη βιβλιοθήκη υπήρχαν 2.000 μονογραφίες και 300 τίτλοι επιστημονικών περιοδικών. Το προσωπικό της ήταν 5 άτομα, ενώ οι διδάσκοντες του Πανεπιστημίου 60 και οι φοιτητές 1.300.

Μετά την ολοκλήρωση των δύο κύριων κτιρίων του Πανεπιστημίου η Βιβλιοθήκη μεταφέρθηκε στο Α’ κτίριο, όπου και παρέμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 1987. Παρότι το Πανεπιστήμιο την εποχή εκείνη ήταν αρκετά μικρότερο σε εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες, η στελέχωση και η χρηματοδότηση της Βιβλιοθήκης δεν επαρκούσε για να καλύψει τις ερευνητικές και διδακτικές ανάγκες του ακαδημαϊκού προσωπικού, ούτε καν τις ελάχιστες ανάγκες των φοιτητών, με αποτέλεσμα μια συνεχή φθίνουσα πορεία και παρακμή.

Η πρώτη αναπτυξιακή προσπάθεια έγινε τον Ιούλιο του 1987. Η Βιβλιοθήκη τότε εγκαταστάθηκε στο ισόγειο της βόρειας πτέρυγας του κτιρίου των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών,  σε έναν ωφέλιμο χώρο περίπου 700 τ.μ.. Από τότε άρχισαν τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία μιας «νέας» Βιβλιοθήκης, που θα πρόσφερε στους χρήστες της περισσότερες δυνατότητες και υπηρεσίες με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών, αφήνοντας πίσω της συμβατικές λειτουργίες και ξεπερνώντας με εναλλακτικές λύσεις τις ανεπαρκείς συλλογές.

Το 1988, με ένα πρόγραμμα ύψους 6.000.000 δρχ, που είχε εκπονήσει το μέλος της τότε Εφορείας της Βιβλιοθήκης, επίκουρος καθηγητής κ. Ν. Παλληκαράκης, και ενέκρινε το Υπουργείο Παιδείας, αγοράστηκε ο βασικός εξοπλισμός για τη μηχανογράφηση των λειτουργιών της βιβλιοθήκης. Την ίδια εποχή, η Βιβλιοθήκη έγινε η πρώτη στην Ελλάδα συνδρομήτρια σε τράπεζες πληροφοριών σε οπτικούς δίσκους, όπως Μedline, Life Sciences Collection κλπ.

Το 1989 άρχισε να λειτουργεί μια νέα υπηρεσία, η Υπηρεσία Διαδανεισμού, προκειμένου να καλυφθούν ανάγκες χρηστών σε άρθρα και βιβλία που δεν υπήρχαν στις συλλογές της Βιβλιοθήκης. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έγινε η εγκατάσταση του πρώτου τοπικού δικτύου και η ΒΚΠ συμμετείχε για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα. Τότε τέθηκαν και οι βάσεις της συνεργασίας της με βιβλιοθήκες του εξωτερικού, γεγονός που τη βοήθησε να μένει κοντά στις τεχνολογικές εξελίξεις που επηρέαζαν από τότε δυναμικά το χώρο. Το 1993 άρχισε η online πρόσβαση σε εξωτερικούς διαθέτες μέσω του μοναδικού τότε στην Πάτρα συστήματος επικοινωνιών Hellaspac. Σε συνεργασία και χρηματοδότηση από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, στα πλαίσια του προγράμματος STRIDE, λειτούργησε στη Βιβλιοθήκη Εστιακό Σημείο Τεκμηρίωσης. Την ίδια χρονιά, για πρώτη φορά, η προμήθεια των περιοδικών, κατόπιν διεθνούς διαγωνισμού, ανατίθεται σε μεγάλο οίκο του εξωτερικού με προφανή οφέλη για την ακαδημαϊκή κοινότητα.